// Nanini / fysiek rss

Een overvloed aan bladgoud in Myanmar

by Nina Strategier | February 21, 2015

 

 

 

                                                                        (For English scroll down)
Myanmar is een land van tempels, pagodes en boeddhisme. Goud is hier een groot onderdeel van. Veel pagodes zijn bedekt met bladgoud. De Schwedagonpagode in Yangoon is zelfs bedekt met honderden of misschien wel duizenden kilo's bladgoud. Ook is de top van de pagode behangen met edelstenen zoals robijn en saffier. Bladgoud wordt ook gebruikt voor offers aan pagodes. De locals staan vaak in de rij om het op de buddha's te plakken.
Het goud wordt gewonnen in het land zelf en is 24 karaat. Over de omstandigheden waarop dit goud gedolven wordt heb ik zo mijn twijfels. Er is hier veel kinderarbeid en ik vrees dat in de mijnen hier veel gebruik wordt gemaakt van kinderen die onbetaald zwaar werk verrichten. Maar daar ga ik het in deze blog niet over hebben.
In Mandalay, een grote en drukke stad heb ik een 'gold leaf' werkplaats bezocht. Hier kon ik zien hoe goud, met de hand, wordt verwerkt tot bladgoud. Het concept is eenvoudig, het goud wordt gehamerd totdat het zo dun is dat er bladgoud overblijft. De 'hameraars' starten met een klein stukje goud dat een paar millimeter dik is. Vervolgens hameren ze voor 30 minuten op dat stukje met een mega grote hamer. Het goud zit op elkaar gestapeld in een soort pakketje tussen bamboebladeren. Na de eerste keer hameren wordt het goud in 6 stukjes verdeeld. Vervolgens hameren ze deze stukjes nog eens 30 minuten. Hierdoor worden de stukjes goud groter en dunner. Ten slotte is er een laatste 'hamersessie'. Deze duurt vijf (!) uur waardoor het goud uiteindelijk de gewenste dikte krijgt. Bijna een onmenselijke fysieke inspanning..
.

Tijdens het hameren wordt er een speciale 'klok', de clepsydra, gebruikt in de vorm van een halve kokosnoot waar in de bodem een klein gaatje zit waar water dooheen druppelt. Het water wordt eronder opgevangen, de 'hameraar' moet 120 slagen maken om de kom te vullen. Dit gebeurt meestal 18 keer per uur. De stukjes goud worden vervolgens op het juiste formaat gesneden en ingepakt. 

 

 

De lokale bevolking gebruikt vaak het laatste spaargeld dat ze hebben om bladgoud te kopen en te offeren. Naast het gebruik voor offers wordt het goud ook gebruikt in make-up. De vrouwen (ook kinderen) dragen hier een apart soort make-up op hun wangen, hierin wordt het goud soms verwerkt. Aangezien de bevolking extreem arm is is dit meer iets voor toeristen. Ook wordt het goud gebruikt voor consumptie en kan je het kopen in een flesje om in te nemen. Of dit erg gezond is betwijfel ik.

An abundance of gold in Myanmar

 

Myanmar is the country of temples, pagodas and buddhism. Gold is a big part of this. Many pagodas are covered with gold leafs. The Schwedagon pagoda in Yangon is covered with hundreds or maybe thousands kilo's of gold. And on the top of the pagoda there are many precious gemstones like rubies and saffiers. The gold leafs are also being used for offerings to pagodas. The locals queue up to stick it on the buddhas. 

In Mandalay, a big and busy city I visited a 'gold leaf' workplace. Here I could see how they make gold leafs by hand. The concept is simple, the gold is hammered until it is that thin just a gold leaf is left. The men who hammer start with a small piece of gold that is a few mililmeters thick. Then they hammer for 30 minutes on it. They put the gold into some kind of package in between bamboo sheets. After the first hammer 'session' they divide the gold in six pieces and hammer them for another 30 minutes. The gold becomes thinner and thinner. Finally there is one last hammer session that takes 5 hours (!) which gives the gold the desired thickness. Imagine the physical effort...

During the hammering they use a special 'clock', the clepsydra. It has the shape of a half coconut with in the bottom a small hole where water can drip through. They catch the water in a bucket, the man that hammers has to make 120 beats to fill the bucket. This happes 18 times per hour. In the end the gold is cut in the right size and packed.

The locals often use their last savings to buy the gold leafs in order to offer it. Besides using it for offering it is also used in make-up. The women (children too) in Myanmar use a special kind of make-up on their face and sometimes the gold is incorporated in it. Since this is very expensive this is more for the tourists. Further the gold is also used in some drinks but I doubt this is very healthy for one. 

 

 

Posted in asia, azie, backpacking, Birma, bladgoud, blog, boeddhisme, buddha, buddhism, Burma, edelstenen, fysiek, geloof, gold, gold leaf, gold leafs, goud, goudsmid, hamer, hameren, hammer, hammering, hand work, handgemaakt, handmade, handwerk, jewellery, jewelry, kinderarbeid, mandalay, mijn, mijnbouw, mining, Myanmar, nina strategier, offeren, offering, pagoda, pagode, reisblog, religion, robijn, ruby, saffier, sieraden, travel blog, work